ойбайлау

I

син.: аттандау

Қатты дауыс шығарып бақыру, айғайлау, ұран салу.

Оң жағымда бір баланың ойбайлаған даусы естілді (Ә.Сәрсенбаев).

II

син.: бақыру

Шарафиянов айғай мен пәле сөзді айтып, көп бажылдаса да, төбелеске бата алмай, тайқи берді (М.Әуезов).